“Veel beter dan hier wordt het niet”, zei ik tegen mijn tafelgenoten nadat we een avond lang enorm in de watten waren gelegd bij Sabero in Roermond. In alle opzichten een restaurant naar m’n hart: kleinschalig, gemoedelijk, geen poeha, oprechte belangstelling voor de gasten, stijlvolle maar vriendelijke inrichting en last but not least: eten op uitzonderlijk hoog niveau zonder spatjes.

“Bij Sabero komen gezelligheid en goed eten samen. Het is een eigentijds en sfeervol restaurant, gezellig maar toch informeel.” Aldus de website van het restaurant, en er is geen woord van gelogen. Dit ‘huiskamerrestaurant’ met slechts acht tafels telt 24 couverts, en dat is echt anders dan het tweesterrenrestaurant Boreas waar Nico en Sonja Boreas stopten in de zomer van 2016. Jan Sobecki, voormalig chef-kok van tweesterrenrestaurant Chapeau! in Bloemendaal kocht het en begon er met zijn partner restaurant Tribeca. Hij kookte binnen 4 maanden 2 Michelinsterren bij elkaar wat op z’n minst een uitzonderijke prestatie is.

Maar terug naar Sabero, een anagram van Boreas. Nico en Sonja openden nog geen vier maanden geleden de deuren aan de kade in Roermond en het restaurant zit nu al telkens bomvol. Sonja vertelt openhartig over de heerlijk tijd die zij samen hebben gehad afgelopen anderhalf jaar, o.a. een reis naar Andalusië, heerlijk gegeten en ideeën opgedaan. Ze wisten in die tijd nog niet precies wat ze wilden en meerdere scenario’s kwamen voorbij. Ze zochten in eerste instantie in de omgeving van Oisterwijk, Eindhoven en Helmond en hadden helemaal geen plannen om naar Limburg te gaan waar ze beiden vandaan komen. Maar toen ze benaderd werden voor de locatie aan de Roerkade waren ze er snel uit. “We blijven wel in Heeze wonen hoor”, zegt Sonja heel beslist.

Goed, over naar de kaart. Daar waren we snel uit. Het menu zag er zeer aantrekkelijk uit dus gingen we alle vier vol overtuiging voor de zeven gangen met bijpassend wijnarrangement. We hadden immers niet voor niets hotel Dux geboekt, letterlijk op steenworp afstand van Sabero. Ook een dikke aanrader overigens. Na drie geweldige amuses, waar voor mij de oester met citroen, algen en whisky het meest verrassend was, werd de eerste gang geserveerd: koolrabi met scheermes en gazpachuelo. Ik had nog nooit van gazpachuelo gehoord en Sonja vertelde dat het geïnspireerd was op een soep die zij en Nico aten in Andalusië. Heerlijk! De tweede gang; carabineros garnaal met Tom kha kai en ganzenlever. Ik geloof dat ik nog nooit iets heb gegeten wat ik zo lekker vond. Wat een smaaksensatie, echt subliem! Na de rode mul, iets minder overweldigend nadat de smaakpapillen zo waren verwend door de voorganger, kwam de kreeft met watermeloen en milde curry. O o wat lekker, ook hiervan had ik best een tweede bordje gewild 😉

Over naar de tarbot met verse doperwtjes, pistachenootjes en geitenboter. Nummer twee op mijn lijstje van deze avond, wat een feestje in je mond. Als zeer matige vleeseter kon ik ook de volgende gang met rund, aubergine, miso en gomasio enorm waarderen. Zeker met de bijpassende wijn was dit een bijzonder lekker gerecht. En zo kwamen we aan onze laatste gang, voor de dames het zoete dessert met mango, gefermenteerde rijst, kokos, lychee en passievrucht en de heren kozen voor een mooi assortiment aan kazen met daarbij natuurlijk een Heezer geitenkaasje! We sloten af met koffie met een prachtige schaal friandises, waarvan je je afvraagt hoe je dit ook nog op moet krijgen maar gelukkig hadden wij hier als doorgewinterde eters ook geen moeite mee…

Wat kan ik nog zeggen over deze bijzondere, culinaire, in alle opzichten geslaagde avond? De voortreffelijk bijpassende wijnen? De zeer aangename sfeer en prettige bediening? Tja, voorlopig beter maar nergens meer eten omdat ik weet dat vele zaken in het niet vallen bij de kwaliteit maar ook de sfeer welke Sabero weet weg te zetten. We komen héél, echt héél graag nog eens terug en raad ook iedere culinaire levensgenieter aan dit heel snel te doen.